Unua el la potencaj kaj multnombraj meteorfluoj de la jaro

Krom la Leonidoj, la Perseidoj estas la plej famaj meteorfluoj de ĉiuj. Oni povas trovi sennombrajn belegajn kaj bone prenitajn bildojn en la reto kun meteorito tuŝita tra la bildo. “Perseidoj” signifas en la Esperanton “tiu de (konstelacio) Perseo”.

Meteorfluoj

Meteorfluoj, aŭ pli ofte konataj kiel falstelometeorfluoj, estas unuopaj meteoroj, vere partetoj de centimetrograndecaj el la spaco, kiuj atingas la atmosferon. Tamen meteoroj ankoraŭ aperas sporade en la atmosfero (antaŭe ili estis nomataj meteoroidoj). Kio faras ilin vera meteorfluo estas la ofteco de observitaj meteoroj. Se ili venas de ĉirkaŭ unu direkto en la ĉielo, ili probable havas la saman originon. Ĉi tio probable estas kometo, sed ĝi ankaŭ povas esti asteroido. Kiam la kometoj liberigas sian gason kaj kreas la voston, ankaŭ individuaj eroj, kiuj estas ĝuste tiu centimetraj, ankaŭ liberiĝas. En la kazo de la Perseidoj, la originala objekto estas la kometo 109P (Swift-Tuttle).

Kometo de origino: 109P / Swift-Tuttle

En la sekva momento ni devas pli detale rigardi la kometon, kiel ni faris ĉe NEOWISE la pasintan monaton. Ĝia konduto rivelas multon pri la konduto de la meteoroj. Laŭ la Malgranda Korpa Datenbanko de JPL, la kerno de kometo 109P havas diametron de 26 km, afelio (plej granda distanco de la Suno) de 51.223 AU kaj perihelio de 0.9595 AU, kio signifas, ke 109P povus veni tre proksime al la Tero. (En 2126 109P laŭsupoze alproksimiĝas al la tero ĝis 25 milionoj da kilometroj, igante 109P specon de kometo de la jarcento kun la grandeco). Inklino de 113,45 °, t.e. retrograda (malantaŭen), kaj perihelio orbita rapideco de 42,6 km / s (el Vikipedio, konfirmita de mia kalkulo). Kun ĉi tiuj datumoj kaj la aldona orbita rapideco de la tero, oni alvenas al rapideco de la meteoroj moviĝantaj laŭ ĉi tiu trajektorio dum ĉirkaŭ 60 km / s (vidu: Vikipedio, Stellarium: 59 km / s). La meteoroj havas ĉi tiujn rapidecojn antaŭ ol ili trafas la teran atmosferon. Ĉi tio signifas, ke la meteoroj estas ege rapidaj (vidu ISS kun mezume 7,657 6 km/s aŭ 27 567,37 km/h), sed kompare kun meteoroj ĝenerale ili ankoraŭ rapidas, sed ne plu ekstreme rapide. Antaŭ ol ili atingos la teran atmosferon, meteoroj devas superi la flugrapidecon de la tero (ĉ. 11,3 km / s), alie ili elirus el la tera orbito kaj la flugrapideco de la suno estus ĉe la alteco de la tera orbito + la orbita rapideco de la tero (entute ĉirkaŭ 72,8 km/s) subtraka, alie ĝi venus de ekster la sunsistemo, kiel Kometo 2I/Borisov.

Videbleco de la Perseidoj

Kun la datenoj de 109P oni ankaŭ povas facile determini la orbitan periodon: ĉirkaŭ 133,28 jaroj. Ene de jaro post kaj antaŭ ol 109P pasis la plej proksima punkto al tero (ĉi-foje estas ĉirkaŭ la 12-a de aŭgusto por la orbitoj de 109P kaj Tero), la nombro de meteoroj el ĉi tiu meteorpluvado estas la plej alta. La lasta punkto plej proksima al la tero estis fine de 1992 kaj tial la nombro de meteoroj devas malpliiĝi longtempe. En la ĉi-jara Himmelsjahr (2020), Hans-Ulrich Keller skribas en la ĉapitro de aŭgusto, ke Jupitero influis la meteorfluon kaj ke la preciza orbito de la partoj, kiuj faris kvar orbitojn de la 109P (en 1479) ĉirkaŭ la suno de la kometo. estus eksplodigita, estus pli proksima al la tero pro Jupitero kaj tiel la ĉi-jara rapideco probable estus tre alta, kun pli ol 100 meteoroj je horo (ZHR: 100) oni devus atendi.

Videbleco de la Perseidoj kun poluo de lumo

Sed tio ne estas tute ĝusta, aŭ nur duona vero, ĉar aera kaj luma poluo, ĝeneralaj atmosferaj kondiĉoj, t.e. pozicioj proksime al la horizonto aŭ al la suno, malhelpas percepti la plej malhelajn meteorojn. Se indiko pri la horo-nombro de observeblaj meteoroj estas donita kiel nombro de 100, sub ĉi tiuj kondiĉoj, precipe en Mezeŭropo aŭ Amerikano, nur eble 10 ĝis 25 el ili vidiĝas kaj la plej malhelaj meteoroj, kiel supre, estas mallonge skizitaj, blokitaj de lumopoluo.

Der Radiant

La radianto de la meteorfluo nomas la ŝajnan lokon de deveno de ĉiuj meteoroj en la ĉielo kaj, en la kazo de la Perseidoj, migras de Kassiopio al la konstelacio de Perseo en julio, de kie la nomo de la meteorfluo (kaj praktike de ĉiuj aliaj meteorfluoj) estas derivita (Leonidoj, Bootidoj, Geminidoj, Aquariidoj, Tauridoj, Orionidoj, Liridoj …).

Germana versaĵo de tio kontribuaĵo estas ekzistita.

Fontoj:

• https://de.wikipedia.org/wiki/Perseiden
• https://de.wikipedia.org/wiki/109P/Swift-Tuttle
• “Himmelsjahrbuch”, Hans-Ulrich Keller, Kosmos, 2020, S.180 (August, Sternschnuppenströme), ISBN-13: 978-3-440-16280-4
• Komputila softvaro „Stellarium“, https://stellarium.org